ដើម្បីឱ្យការបង្រៀនរបស់យើងសម្រេចបាននូវវត្ថុបំណងនៃមេរៀនប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ការលើកទឹកចិត្តឱ្យមានការចូលរួមរបស់សិស្សនៅក្នុងថ្នាក់រៀន តាមរយៈការផ្លាស់ប្តូរវិធីសាស្រ្តបង្រៀន ដោយរួមបញ្ចូលល្បែងបង្រៀនតាមបែបអប់រំជាដើម សម្រាប់បង្កើតបរិយាកាសសិក្សាប្រកបដោយភាពស្វាហាប់ នោះគឺជារឿងដ៏សំខាន់ និងមិនអាចខ្វះបាន។ ទាំងនេះ គឺជាយុទ្ធសាស្ត្រជាក់ស្តែងមួយចំនួន ដែលអាចជួយជម្រុញឱ្យមានការចូលរួមយ៉ាងសកម្មរបស់ពួកគេ៖
១.បង្កើតបរិយាកាសសុវត្ថិភាព និងគាំទ្រសម្រាប់សិស្សានុសិស្សគ្រប់រូប
ការបង្កើតបទដ្ឋានសម្រាប់ប្រើប្រាស់ក្នុងថ្នាក់រៀនដោយចាប់ផ្តើមពាក្យដោយកំណត់បទដ្ឋានដែលសង្កត់ធ្ងន់លើការគោរព និងការបើកចំហដោយអនុញ្ញាតឱ្យសិស្សដឹងថា វាមិនមានបញ្ហាអ្វីនោះទេក្នុងការសួរសំណួរ ឬធ្វើឱ្យមានកំហុណាមួយ នៅពេលចែករំលែកគំនិតចម្រុះជារួម។ មួយវិញទៀត លោកគ្រូអ្នកគ្រូអាចចែករំលែកបទពិសោធសិក្សាផ្ទាល់ខ្លួន រួមទាំងកំហុសផ្សេងៗផងដែរ នៅពេលដែលគ្រូធ្វើគំរូពីភាពងាយរងគ្រោះ សិស្សមានអារម្មណ៍ថា មានសុវត្ថិភាពជាងមុន ក្នុងការធ្វើដូចគ្នា។
២.ប្រើបច្ចេកទេសការពិភាក្សាជាបុគ្គល ជាដៃគូ និងជាក្រុម
លោកគ្រូអ្នកគ្រូគួរប្រើការឆ្លុះបញ្ចាំងពីបុគ្គល សួរសំណួរមួយទៅកាន់សិស្សណាម្នាក់ រួចហើយទុកពេលឱ្យសិស្សគិតជាលក្ខណៈបុគ្គល មុនពេលចែករំលែក។
ការចែករំលែកជាដៃគូ ដោយលោកគ្រូ អ្នកគ្រូផ្គូផ្គងសិស្ស ដើម្បីពិភាក្សាពីគំនិតរបស់ពួកគេ ការធ្វើបែបនេះនោះទើបជួយឱ្យពួកគេ កាន់តែងាយស្រួលក្នុងការចែករំលែកគំនិតជាមុន មុនពេលដែលពួកគេ ចូលរួមចែករំលែកជាមួយក្រុមធំ។
ចុងក្រោយ គឺជាការចែករំលែកជាក្រុម លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ អាចប្រើបច្ចេកទេសនេះ ក្នុងការកាត់បន្ថយសម្ពាធនៃការនិយាយនៅក្នុងថ្នាក់ទាំងមូល និងអនុញ្ញាតឱ្យសិស្ស កែលម្អគំនិតរបស់ពួកគេ ជាមួយមិត្តភ័ក្តិរបស់ពួកគេជារួមបាន។
៣.ការសួរសំណួរដោយចំហ និងតាមបែបបំផុសគំនិត
តើការដាក់សំណួរដែលទាមទារការបំផុសគំនិត និងដោយបែបបើកចំហឱ្យច្រើន ជាការខុសឆ្គងដែរឬទេ? សំណួរបើកចំហលើកទឹកចិត្តសិស្សឱ្យស្វែងយល់ពីទស្សនៈផ្សេងៗគ្នា និងបង្ហាញពីគំនិតរបស់ពួកគេ ដោយសេរីជាងមុន ជាពិសេសជួយជម្រុញពួកគេឱ្យចូលរួមសកម្មនៅក្នុងថ្នាក់រៀន។ លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ អាចសួរសំណួរទាំងនោះ ពាក់ព័ន្ធនឹងបទពិសោធ និងចំណាប់អារម្មណ៍របស់ពួកគេ ដើម្បីបង្កើតទំនាក់ទំនងល្អជាមួយគ្រូ និងសិស្ស។
៤ បញ្ចូលបច្ចេកវិទ្យា និងឧបករណ៍អន្តរកម្ម
ប្រើការស្ទង់មតិតាមអ៊ីនធឺណិត ឬឧបករណ៍សំណួរចម្លើយ (ឧ. Kahoot, Padlet, Bamboozle ឬ Poll Everywhere) ដើម្បីអនុញ្ញាតឱ្យសិស្សចែករំលែកការឆ្លើយតបដោយអនាមិក មានប្រយោជន៍ ជាពិសេស សម្រាប់សិស្សដែលស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការនិយាយខ្លាំងៗ ឬបញ្ចេញយោបល។
៥.ប្រើប្រាស់ការពិភាក្សាជាក្រុមតូចៗ និងវគ្គបំបែក
បំបែកសិស្សជាក្រុមតូចៗ ដើម្បីពិភាក្សាសំណួរ ឬដោះស្រាយបញ្ហា ដោយផ្តល់ឱកាសឱ្យពួកគេចែករំលែកនៅក្នុងការកំណត់ដែលមិនសូវមានការបំភិតបំភ័យ មុនពេលត្រឡប់ទៅក្រុមធំជាង។
៦.ផ្តល់ឱ្យសិស្សគ្រប់រូបនូវតួនាទី ឬកិច្ចការជាក់លាក់
ចាត់តាំងតួនាទី (ឧ. អ្នកចាំម៉ោង អ្នកកត់ចំណាំ អ្នកនាំពាក្យ) ដល់សិស្សម្នាក់ៗ ក្នុងសកម្មភាពជាក្រុម ដោយធានាថា អ្នកគ្រប់គ្នា ចូលរួមចំណែកក្នុងការពិភាក្សា តួនាទី អាចត្រូវបានចាត់តាំងដោយចៃដន្យដើម្បីផ្តល់ឱ្យសិស្សម្នាក់ៗនូវបទពិសោធផ្សេងៗគ្នា។
៧ ប្រើប្រាស់ការពង្រឹងជាវិជ្ជមាន និងការរួមចំណែកក្នុងការទទួលស្គាល់
ទទួលស្គាល់ការរួមចំណែករបស់សិស្សដោយការសរសើរ ស្នាមញញឹម ឬសូម្បីតែងក់ក្បាល បង្ហាញថា អ្នកឱ្យតម្លៃលើការចែករំលែក និងការចូលរួមយ៉ាងសកម្មរបស់ពួកគេ។ ផ្តល់មតិស្ថាបនាដោយផ្តោតលើការខិតខំប្រឹងប្រែង និងការគិតជាជាងការស្ដីបន្ទោស។
៨.លើកទឹកចិត្តឱ្យមានសំណួរ និងការចង់ដឹងចង់ឃើញ
សូមឱ្យសិស្សដឹងថា សំណួរជាផ្នែកដ៏សំខាន់នៃការសិក្សា ការពិចារណាណែនាំផ្នែកដែលសិស្សអាចសួរអ្វីទាំងអស់ ដែលទាក់ទងទៅនឹងខ្លឹមសារមេរៀន ឬចំណេះដឹងទូទៅ ដែលជួយជំរុញការចង់ដឹងចង់ឃើញ និងការចូលរួមរបស់សិស្សានុសិស្ស។
៩.ធ្វើឱ្យការចូលរួមមានភាពសប្បាយរីករាយជាមួយនឹងហ្គេម
ហ្គេម កម្រងសំណួរ និងការប្រកួតមិត្តភាព ជំរុញឱ្យមានការចូលរួមប្រកបដោយភាពរីករាយសកម្មភាពទាំងនេះ ដំណើរការល្អសម្រាប់ពង្រឹងគោលគំនិតសំខាន់ៗ។
១០.ការបង្កើតទំនាក់ទំនងនៅខាងក្រៅថ្នាក់
ពេលខ្លះ សិស្សទំនងជាចែករំលែកគំនិតរបស់ពួកគេម្តងមួយៗ ការបង្កើតទំនាក់ទំនងនៅខាងក្រៅថ្នាក់ ដូចជាការកសាងទំនាក់ទំនងជាលក្ខណៈបុគ្គល ឬក្រុមតូច អាចជួយសិស្សឱ្យមានអារម្មណ៍ថាមានទំនាក់ទំនងជិតស្និតជាមួយគ្រូ និងមិត្តរួមថ្នាក់ ដែលអាចជួយជម្រុញឱ្យពួកគេ មានទំនុកចិត្តក្នុងការចូលរួមនៅក្នុងថ្នាក់ផងដែរ។
សរុបសេចក្ដីមក តាមរយៈយុទ្ធសាស្ត្រទាំងនេះ ការចូលរួមរបស់សិស្ស អាចកើនឡើង ដែលធ្វើឱ្យថ្នាក់រៀន ក្លាយជាកន្លែងមួយ ដែលសិស្សមានអារម្មណ៍ងាយស្រួលក្នុងការបញ្ចេញមតិ រួមចំណែកដល់ការចូលរួមសកម្មភាពក្នុងថ្នាក់ និងពិភាក្សា គឺអាស្រ័យទៅលើវិធីសាស្រ្តរបស់លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ និងបរិយាកាសរបស់ថ្នាក់រៀនជាក់ស្ដែង ហើយលោកគ្រូ អ្នកគ្រូ ក៏អាចសាកល្បងវិធីសាស្រ្តណាមួយដែលគិតថាសមស្រប និងមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។